\nagadać impertynencji надерзить, нагрубить;
naopowiadać, napleść
nagadać impertynencji — надерзи́ть, нагруби́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nagadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, nagadaćam, nagadaća, nagadaćają, nagadaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiedzieć dużo o kimś lub o czymś (zwykle wyolbrzymiając to, o czym się mówi); naopowiadać, napleść … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nagadać — dk I, nagadaćam, nagadaćasz, nagadaćają, nagadaćaj, nagadaćał, nagadaćany nagadywać ndk VIIIa, nagadaćduję, nagadaćdujesz, nagadaćduj, nagadaćywał, nagadaćywany «wiele czegoś powiedzieć; naopowiadać, napleść» Nagadać głupstw, bredni. Nagadać… … Słownik języka polskiego
nagadać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wygadać się; porozmawiać z kimś do woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na przyjęciu nagadał się za wszystkie czasy. Nie mogły się nagadać, kiedy się wreszcie spotkały po latach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… … Słownik języka polskiego
nałgać — dk IX, nałgaćłżę, nałgaćłżesz, nałgaćłżyj, nałgaćłgał pot. «nagadać nieprawdziwych rzeczy; nakłamać» … Słownik języka polskiego
namleć — dk XI, namlećmielę, namlećmielesz, namlećmiel, namlećmełł, namlećmełła, namlećmełli, namlećmielony, namlećmełłszy «zemleć wiele, zemleć pewną (wystarczającą, określoną) ilość czegoś» Namleć mąki, kawy, pieprzu. ◊ pot. Namleć językiem, posp.… … Słownik języka polskiego
napleść — dk XI, napleśćplotę, napleśćpleciesz, napleśćpleć, napleśćplótł, napleśćplotła, napleśćpletli, napleśćpleciony, napleśćplótłszy 1. «wykonać wiele przedmiotów przez plecenie; wiele upleść» Napleść koszyków. 2. pot. «opowiedzieć wiele rzeczy… … Słownik języka polskiego
napyskować — ndk IV, napyskowaćkuję, napyskowaćkujesz, napyskowaćkuj, napyskowaćował, napyskowaćowany posp. «powiedzieć wiele słów przykrych, niegrzecznych; powiedzieć na kogoś coś złego; naurągać, nagadać komuś» Napyskować przełożonemu, rodzicom. napyskować… … Słownik języka polskiego
naszczekać — dk I, naszczekaćam, naszczekaćasz, naszczekaćają, naszczekaćaj, naszczekaćał 1. «o psie: wiele razy szczeknąć na kogoś» Brytan naszczekał na włóczęgę. 2. posp. «obmówić, oczernić kogoś, nagadać na kogoś» … Słownik języka polskiego
nawygadywać — dk VIIIa, nawygadywaćduję, nawygadywaćdujesz, nawygadywaćduj, nawygadywaćywał, nawygadywaćywany pot. «wypowiedzieć wiele nierozsądnych lub przykrych uwag, sądów; nagadać, napleść» Nawygadywać głupstw, herezji … Słownik języka polskiego
niegrzeczność — ż V, DCMs. niegrzecznośćści; lm MD. niegrzecznośćści «brak grzeczności, nieuprzejmość, arogancja; zachowanie, słowa niegrzeczne» Odpłacić niegrzecznością za uprzejmość. Nagadać komuś niegrzeczności. Znosić czyjeś niegrzeczności … Słownik języka polskiego
